ఆమె
నా మనసుని అలికి ముగ్గేస్తుంది .
చిరుకోపంలో అలిగి దూరమైనట్లుగా దగ్గరౌతుంది.
చీకట్లని చెదరకొట్టి నిలువెల్లా వెన్నెలౌతుంది.
ఎదను నిమిరి మెల్లగా కవిత్వమౌతుంది .
తెల్లారేసరికి నా కవితకి లాలనగా కొత్త శీర్షిక నిచ్చి
చిలిపి జ్ఞాపకాల్లోంచి నెమ్మదిగా ఇంటిపనుల్లోకి జారిపోతుంది .
పగలంతా పమిట కొంగులా చుట్టేసుకుంటుంది.
ఆమె నేనుగా -నేను ఆమెగా తనలో తను నవ్వేసుకుంటుంది.
Saturday, January 23, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
'చిరుకోపంలో అలిగి దూరమైనట్లుగా దగ్గరౌతుంది.' idi naaku ardam kaaledandi. migathaavannee oka transformation ni choopisthunte idi oka feelingni choopisthunnatlu anipinchindi . mee udheshyam emito vivarinchagalaru :)
ReplyDelete