దొసిళ్ళనిండా వెన్నెల --
దారి చూపెడుతూ నక్షత్రాలు--
ఊరవతల వెంటాడే ఒంటరితనం--
తోడుగా తాడిచెట్ల బారాటి నీడలు --
నల్లటి రాత్రిని తుడిచేస్తూ చంద్రుడు--
తెల్లవార్లూ వెన్నెలని దాచిపెట్టి-
ఆడుకునే పాపకిచ్చాను --
పాప నవ్వులముందు
వెన్నెల వెల వెల బోయింది --
నా ఒంటరి తనాన్ని చీకట్లోకి విసిరేసాను.
Friday, April 22, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
పాప నవ్వులముందు
ReplyDeleteవెన్నెల వెల వెల బోయింది -- beautiful
wow!!
ReplyDeleteThanks to Murali & Madhuravani
ReplyDeletechaalaa baagaa chepparu!
ReplyDeleteThanks Satya..
ReplyDelete